Zastosowanie środka cieniującego (kontrastu) zawierającego jod ułatwia ocenę zmian naczyniowych. Rezonans magnetyczny (MR) jest stosowany w diagnostyce oczodołów najczęściej jako uzupełninie ultrasonografii i TK. W porównaniu z TK skanowanie MR stwarza większe możliwości różnicowania tkankowego i można je wykonać we wszystkich
Rezonans magnetyczny jest nieinwazyjnym i nieszkodliwym badaniem, które pozwala zobrazować kości, mięśnie, narządy wewnętrzne, naczynia krwionośne i wiele innych, nawet najdrobniejszych elementów ludzkiego organizmu. Dlatego MRI wykorzystywany jest w diagnostyce chorób neurologicznych, onkologicznych, reumatologicznych, ortopedycznych, czy krążeniowych. Rezonans magnetyczny (MR lub MRI od ang.: megnetic resonanance imaging) jest jedną z najnowocześniejszych, najbezpieczniejszych i najbardziej precyzyjnych metod obrazowania narządów wewnętrznych oraz wszelkiego rodzaju tkanek ludzkiego organizmu. Badanie to wykonywane jest w diagnostyce schorzeń i zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego, czyli mózgu i rdzenia (np. stwardnienie rozsiane, choroby Alzheimera i Parkinsona); układu kostno-stawowego oraz mięśniowego (zwyrodnienia kręgosłupa, przepukliny, dyskopatii, rozszczepu, choroby Scheuermanna; naczyniowych, np. udar mózgu, choroby serca; onkologicznych, np. guzy, glejaki, torbiele etc. Jak wygląda rezonans magnetyczny i na czym polega badanie? Po ułożeniu się na specjalnej leżance i przyjęciu postawy nieruchomej, pacjent jest wprowadzany do specjalnej tuby wyposażonej w zaawansowaną aparaturę, wytwarzającą pole magnetyczne oraz emitującą fale radiowe. Fale te oddziałują na protony, czyli maleńkie, naładowane dodatnio cząstki atomów wodoru znajdujące się w tkankach organizmu. Umieszczone w silnym polu protony ulegają namagnesowaniu, a następnie oddają (rezonują) przyjęte fale, te zaś są przetwarzane przez komputer i zamieniane na obraz. Jak się przygotować na rezonansu magnetycznego? Rezonans jest procedurą nieinwazyjną i bezbolesną, jeśli nie liczyć ukłucia związanego z dożylnym podaniem, tzw. kontrastu, czyli substancji chemicznej oddziałującej na tkanki i poprawiającej szczegółowość obrazu. Należy przy tym pamiętać, że użycie kontrastu nie jest wskazane w każdej sytuacji – decyduje o tym lekarz bądź technik obsługujący urządzenie, biorąc pod uwagę wskazania medyczne i cel diagnostyki. Przygotowanie do badania, jakim jest rezonans magnetyczny, zależy od kilku czynników, nie mniej ogólnie zakłada się, że: jeśli wykonywany jest rezonans z kontrastem, pacjent nie powinien wcześniej nic jeść ani pić przez 2 do 6 godzin (różne pracownie mają różne wytyczne, dlatego wcześniej dobrze jest skontaktować się z placówką, w której będzie przeprowadzane badanie). W sytuacji, gdy badanie wykonywane jest rano, de facto oznacza to, że należy być na czczo; jeśli ma być podany kontrast, zaleca się uprzednie oznaczenie poziomu kreatyniny – związku azotowego wytwarzanego w wątrobie, przetwarzanego w mięśniach, wydalanego przez układ moczowy. Jego stężenie świadczy o prawidłowości pracy nerek. Badając ten parametr stwierdza się pośrednio, czy nerki są wystarczająco sprawne, aby usunąć substancję kontrastującą; przed przystąpieniem do badania, należy wyjąć z kieszeni wszystkie przedmioty metalowe oraz urządzenia elektroniczne (np. smartfon), należy też zdjąć biżuterię. Przedmioty te mogłyby zakłócać działanie aparatury; warto ubrać się lekko i przewiewnie lub wziąć coś na przebranie. Wewnątrz tuby panuje stosunkowo wysoka temperatura. Ile trwa rezonans magnetyczny? Jak długo trwa rezonans magnetyczny? Badanie jest długie. W zależności od tego, jaka część ciała jest obrazowana, pacjent może przebywać w tubie od około 20 do nawet 60 minut. Niekiedy niezbędne jest wykonanie więcej, niż jednego badania (na przykład w celu diagnostyki wszystkich odcinków kręgosłupa – szyjnego, piersiowego i lędźwiowego). Czas trwania rezonansu dłuży się wielu pacjentom, ponieważ są oni całkowicie unieruchomieni i odcięci od bodźców zewnętrznych. Część osób, zwłaszcza cierpiących na klaustrofobię, nie czuje się komfortowo w tak ciasnej przestrzeni. Zwłaszcza, że w tubie jest ciepło, a dobywające się z urządzenia dźwięki nie należą do najprzyjemniejszych. Są mechaniczne, głośne, niekiedy niespodziewane – mogą więc wystraszyć. Nie mniej, po uprzednim mentalnym przygotowaniu, całą procedurę można przejść bez większych emocji. Przeciwwskazania do rezonansu magnetycznego Choć MRI jest badaniem bardzo dokładnym i zalecanym w szczegółowej diagnostyce, nie każdy może z niego skorzystać. Istnieją liczne przeciwwskazania do rezonansu. Bezwzględnie należą do nich: wszczepione implanty ślimakowe, stosowane u osób z głębokim ubytkiem słuchu, wszczepiony rozrusznik serca, zaimplantowane neurostymulatory mózgu oraz inne urządzenia elektroniczne. W powyższych sytuacjach zdecydowana większość poradni powinna odmówić przeprowadzenia badania. Oprócz tego istnieje bardzo szeroka gama okoliczności, które stanowią względne przeciwwskazania do wykonania rezonansu magnetycznego, co oznacza że każdorazowo decyzję o możliwości umieszczenia pacjenta w tubie podejmuje lekarz. Na przeszkodzie stanąć mogą między innymi: sztuczne zastawki serca, metalowe implanty ortopedyczne i stomatologiczne, druty, śruby i stabilizatory używane w ortopedii. Badaniu MRI nie powinni być przez pewien czas poddawani pacjenci, którzy przeszli operację serca – okres karencji wynosi z reguły kilkanaście tygodni. Poszczególne pracownie różnie podchodzą do pytania czy przeciwwskazaniem do MRI jest ciąża. Część z nich wykonuje badanie po uprzedniej kwalifikacji, dla innych nie jest to problem, który mógłby wykluczyć pacjentkę z badania. Jeśli ma zostać wykorzystany kontrast, kryterium które decyduje o dopuszczeniu do diagnostyki jest poziom kreatyniny. Odrębną kwestią jest wspomniana wyżej klaustrofobia oraz inne mniej lub bardziej poważne zaburzenia lękowe. Nie są one przeciwwskazaniem do badania, mogą jednak implikować konieczność zastosowania specjalnej procedury. Rezonans magnetyczny w sedacji Ową procedurą jest rezonans magnetyczny w sedacji. Pod pojęciem tym rozumie się wprowadzenie pacjenta w stan głębokiego wyciszenia i uspokojenia psychoruchowego. Stosowane są do tego celu środki farmakologiczne, które silnie tonują aktywność układu nerwowego, znoszą uczucie lęku oraz umożliwiają szybkie zaśnięcie. Nie należy tego mylić z narkozą (głębokim znieczuleniem ogólnym), za sprawą której pacjent całkowicie traci świadomość i czucie – taka procedura również bywa stosowana w przypadku badania MRI. Wskazaniem do zastosowania sedacji lub znieczulenia ogólnego są: klaustrofobia, czyli lęk przed ciasną, zamkniętą przestrzenią, nadpobudliwość ruchowa, wiek – często zastosowanie tego środka jest konieczne u małych dzieci. Rezonans magnetyczny dzieci Szczególnym wyzwaniem jest rezonans magnetyczny dzieci, zwłaszcza tych najmłodszych. Maluchy w wieku kilku lat, a tym bardziej młodsze, nie są w stanie wytrwać w bezruchu przez kilkadziesiąt minut. Do tego należy dodać lęk przed badaniem, czy strach, który może się pojawić po zamknięciu w tubie. Dlatego niemal powszechnie wykonuje się rezonans magnetyczny dziecka w narkozie lub sedacji. Pozwala to zaoszczędzić dziecku (a dodatkowo także rodzicom) niepotrzebnego stresu. Od jakiego wieku dziecko może być poddane tego typu procedurze diagnostycznej? Wytwarzane przez urządzenie pole magnetyczne nie jest szkodliwe dla człowieka, w razie potrzeby może więc być wykonany rezonans magnetyczny u niemowlaka przed ukończeniem 1. roku, a nawet u noworodka, w pierwszym miesiącu życia. Rezonans magnetyczny a tomografia komputerowa Rezonans czy tomograf? Choć wielu pacjentów utożsamia bądź myli te badania ze sobą, należy pamiętać, że między tomografią komputerową a rezonansem magnetycznym są istotne różnice. Przede wszystkim warto podkreślić, że MRI wykorzystuje działanie fal elektromagnetycznych, obojętnych dla organizmu człowieka. Dla odmiany tomograf (TK) emituje promieniowanie rentgenowskie, które w większych dawkach lub stosowane zbyt często może być szkodliwe. Dlatego badania tego nie wolno powtarzać w krótkich odstępach. Czym jeszcze różni się rezonans od tomografii? Co jest dokładniejsze? W obu przypadkach pacjent umieszczany jest w tubie, jednak badanie MR trwa dłużej i jest mniej przyjemne ze względu na emitowane przez aparaturę głośne dźwięki. TK wolny jest od tych niedogodności. Rezonans magnetyczny jest też nieco droższy. Jednak niekwestionowaną jego zaletą jest szczegółowość otrzymywanych obrazów – znacznie wyższa, niż w przypadku tomografu. Daje on możliwość obrazowania także tkanek miękkich, a nawet przepływu płynów ustrojowych, dlatego sprawdza się w diagnostyce poważnych, skomplikowanych schorzeń i zaburzeń. Specjaliści podkreślają, że MR może stanowić uzupełnienie, uszczegółowienie wyników TK, natomiast wykonywanie badań w odwrotnej kolejności mija się z celem – tomograf nie wniesie nic nowego do obrazu uzyskanego w rezonansie. Cena rezonansu magnetycznego Ile kosztuje rezonans magnetyczny? Tak jak zostało wspomniane wyżej, jest to badanie drogie, jedno z droższych wśród tych wykonywanych na skalę masową. Cena rezonansu prywatnie różni się w zależności od miasta i konkretnej pracowni, ale przede wszystkim od tego, jaki obszar ciała jest diagnozowany i jaki jest zakres badania. Generalnie należy liczyć się z wydatkiem rzędu 400-900 zł za pojedynczą część ciała. Z reguły obrazowanie głowy, twarzoczaszki, oczodołów, przysadki czy szyi jest około 100-200 złotych droższe, niż w przypadku kończyn dolnych i górnych, ale nieco tańsze, niż MR jamy brzusznej. Uwagę należy zwrócić na ceny rezonansu kręgosłupa – zazwyczaj stawka wyjściowa odnosi się do jednego odcinka. Jeśli badane mają być dwa lub trzy odcinki, koszt będzie znacznie większy – około 800-1200 zł. Do tego należy dodać około 120-150 złotych, w sytuacji, gdy podany ma być kontrast. Największy wydatek stanowi diagnostyka kompleksowa, zalecana w przypadku chorób reumatologicznych, neurologicznych, onkologicznych, problemów z krążeniem czy stanów zapalnych o niewiadomej lokalizacji. Ile kosztuje rezonans magnetyczny całego organizmu? Cena jest szacowana od 1 do nawet 2 tysięcy złotych. Rezonans magnetyczny prywatnie Wysokie koszty badania sprawiają, że wykonanie rezonansu magnetycznego prywatnie może znacznie obciążyć domowy budżet. Zwłaszcza, jeśli obrazowanych ma być więcej, niż jedna część ciała (a tak często jest w praktyce) albo badanie ma być powtarzane wielokrotnie. W takiej sytuacji koszty mogą wzrosnąć nawet do kilku tysięcy złotych. Dlaczego warto zrobić prywatny rezonans magnetyczny? Przede wszystkim ze względu na czas, który w przypadku wielu schorzeń może mieć fundamentalne znaczenie. W większości przypadków diagnostykę MR bez skierowania i za odpowiednim wynagrodzeniem można wykonać z dnia na dzień lub w najgorszym przypadku na przestrzeni 1-2 tygodni. A jak to wygląda w sytuacji, gdy pacjent nie wystarczających funduszy, bądź nie chce ich wydawać na leczenie? Rezonans magnetyczny NFZ Istnieje możliwość wykonania rezonansu magnetycznego na NFZ. Fundusz pokryje koszty diagnostyki, pacjent nie wyda zatem ani złotówki. Problemem jest czas oczekiwania, który może wynosić od kilku dni do nawet kilku miesięcy. W szczególności w renomowanych ośrodkach, często mieszczących się przy szpitalach specjalistycznych, terminy są odległe – według danych na listopad 2021 r., w wielu takich miejscach pacjenci są umawiani dopiero na kwiecień-lipiec 2022. Pomimo tego, że w przypadkach kwalifikowanych jako pilne, czas oczekiwania może się skrócić o kilka tygodni, dla wielu chorych wiąże się to ze zbyt dużym ryzykiem pogorszenia stanu zdrowia. Dodatkowo należy pamiętać, że chcąc wykonać rezonans na NFZ trzeba mieć skierowanie. Skierowanie na rezonans magnetyczny Kto może dać skierowanie na rezonans? Nie może to być lekarz pierwszego kontaktu. Uprawnienia takie posiadają jedynie specjaliści różnego typu, na przykład w zakresie neurologii, onkologii, reumatologii etc. Oznacza to, że chcąc uzyskać skierowanie, pacjent musi albo wydać dodatkowe pieniądze na prywatną wizytę (od 100 do nawet 400 złotych), albo ustawić się w kolejce do lekarza na NFZ, co w przypadku niektórych specjalizacji znów może oznaczać kilka tygodni a nawet miesięcy zwłoki. W tym miejscu warto jeszcze wyjaśnić, ile jest ważne skierowanie na rezonans magnetyczny. Odpowiedź brzmi - tak długo, jak istnieją przesłanki do jego wykonania (podejrzenie danego schorzenia, występowanie objawów, potrzeba monitorowania stanu zdrowia pod tym właśnie kątem itd.).
Z poniższego artykułu dowiesz się, co można dzięki temu osiągnąć. W tekście piszemy ponadto m.in.: jak przebiega tomografia HRCT klatki piersiowej, jak wynaleziono technologię HRCT, czy tomografia wysokiej rozdzielczości jest szkodliwa dla zdrowia, jakie są przeciwwskazania do tomografii HRCT, jak się przygotować do badania HRCT,
Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść data publikacji: 10:47, data aktualizacji: 11:26 ten tekst przeczytasz w 7 minut USG bez stania w kolejce do przychodni czy szpitala? To możliwe, bo dziś ultrasonograf w kieszeni lekarza może przyjść do naszego domu. O nowych możliwościach diagnostyki obrazowej oraz o tym, kiedy badanie takie ratuje życie - mówi prof. Wiesław Jakubowski z Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Materiał prasowy Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Halina Pilonis, Co USG ma wspólnego z nietoperzem? prof. Wiesław Jakubowski: Podobnie, jak ten ssak wykorzystuje fale, aby zobrazować otaczającą przestrzeń. Nietoperz wysyła fale i rejestruje, w jaki sposób odbijają się od napotkanej przeszkody. Podobnie ultrasonograf tworzy obraz na ekranie, który powstaje w wyniku odbijanie się emitowanych przez urządzenie ultradźwięków, czyli dźwięków o częstotliwości niesłyszalnej dla człowieka. Jak to badanie ma się do zdjęć rentgenowskich, tomografii komputerowej czy rezonansu magnetycznego? Jest jedynym badaniem obrazowym w pełni bezpiecznym. Pozostałe wymagają pewnych środków ostrożności. Najlepszym tego dowodem jest to, że USG można, a nawet trzeba, robić w ciąży. Nie znaczy to jednak, że USG jest w stanie zastąpić pozostałe badania obrazowe. Nie zdiagnozujemy z jego użyciem np. schorzeń kręgosłupa, zmian w mózgu. Nie pokaże nam też struktury kość tak, jak zdjęcie rentgenowskie czy rezonans magnetyczny, ale zobrazuje okostną, czyli wierzchnią warstwę kości. Jednak nie ma w naszym organizmie narządu czy tkanki, których nie można by badać za pomocą ultrasonografu. Jakie są zalety tego badania, poza tym, że jest absolutnie bezpieczne? Diagnostyka powinna być jak najszybsza. Badanie USG umożliwia szybkie jej zakończenie poprzez wykluczenie niepokojących zmian lub ukierunkowuje dalsze badania. Jeśli np. kobieta wyczuwa guz w piersi, wynik badania USG może szybko ją uspokoić, że to niegroźna torbiel lub być wskazaniem do wykonania biopsji zmiany. Dzięki USG lekarz rodzinny, gdy np. podejrzewa złamanie żebra, nie musi wysyłać pacjenta do pracowni RTG na zdjęcie rentgenowskie, ale może przyłożyć głowicę i sprawdzić, czy wszystko jest w porządku. Czy USG jest również całkiem bezpieczne dla płodu i niemowlaków? Tak. Badania wykonywane w ciąży pozwalają wcześniej wykryć wady w przypadku, których szybko rozpoczęte leczenie ratuje życie dziecka. Niemowlaki niekiedy płaczą podczas badania, ale z pewnością nie dlatego, że im szkodzi. Aby uniknąć nieprzyjemnych doznań, badając noworodki, dla których zimny żel używany przy wykonywaniu USG mógłby być powodem płaczu, podgrzewa się go w specjalnych ogrzewaczach. Jakie są ograniczenia dla takiej diagnostyki? Wynikają przede wszystkim z zasad emisji fal. Odbijają się one niestety od powietrza. Dlatego duża ilość gazów w przewodzie pokarmowym badanego może utrudnić diagnozowanie. Można jednak zmienić pozycję w trakcie badania czy miejsce przyłożenia głowicy. Ważna jest też współpraca pacjenta, którego lekarz może np. poprosić o zatrzymanie powietrza w płucach na chwilę. Niekiedy trudnością jest też zbadanie chorych z bólem lub ranami po operacjach. Skąd biorą się pomyłki diagnostyczne w badaniach USG? Najczęściej z niewiedzy wykonującego badanie. Niekiedy z wadliwości sprzętu, na którym jest robione. Skąd zatem wiedzieć, czy lekarz, do którego idziemy, posiada odpowiednie kwalifikacje, a sprzęt, na którym pracuje, jest dobrej jakości? Niestety, w Polsce nie ma przepisów, które mówiłyby o tym, kto może wykonywać badanie USG. Takie regulacje są w większości krajów UE. Jest to zaniedbaniem naszego resortu zdrowia. Polskie Towarzystwo Ultrasonograficzne przyznaje lekarzom certyfikaty poświadczające, że mają wiedzę i umiejętności w tym zakresie. Są one wydawane na pięć lat. Po tym czasie trzeba je odnawiać. Towarzystwo przyznaje również akredytacja pracowniom USG, które spełniają techniczne wymagania niezbędne do prawidłowej diagnostyki i są gwarancją jakości sprzętu, na którym pracują. Warto sprawdzić, czy placówka, z której usług korzystamy, takie certyfikaty posiada. Czy Polacy korzystają z dobrodziejstw diagnostyki USG? W zeszłym roku, według danych Polskiego Towarzystwa Ultrasonograficznego, wykonano 16 milionów badań. To sporo. Ale jeśli weźmiemy pod uwagę, że każda kobieta raz w roku powinna zrobić sobie USG piersi, a każdy z rodzinnym obciążeniem raka trzustki, tarczycy czy nerki również badać się profilaktycznie, to liczba ta wcale nie jest taka duża. Kiedy warto zrobić sobie profilaktyczne USG? Jak najczęściej. Krewni, zamiast kupować dziecku z różnych okazji niepotrzebne zabawki, mogliby raz w roku zafundować mu profilaktyczne badanie USG. W związkach partnerskich dowodem wzajemnej troski o siebie z pewnością byłoby kupienie sobie takich badań. A jeśli kobieta zauważy, że jej partner coraz dłużej oddaje mocz i w dodatku wstaje w tym celu w nocy, powinna namówić go na badanie USG prostaty. Panowie natomiast mogliby przypominać swoim partnerkom o USG piersi i ginekologicznym. Również osoby z nowotworowymi obciążeniami rodzinnymi powinny robić sobie takie badania. Dlaczego nie robi się USG, jako badań profilaktycznych wszystkim tak jak np. mammografii? Warunkiem takich badań przesiewowych jest ich identyczna powtarzalność, czyli za każdym razem powinny być tak samo robione. Tymczasem w przypadku USG wiele zależy od tego, gdzie lekarz przyłoży głowicę. Myślę jednak, że to kwestia dwóch, trzech lat, kiedy pojawią się takie głowice, które będą nieruchome, przykładane dokładnie w to samo miejsce, dające za każdym razem porównywalny obraz. Poza tym w przypadku mammografii w 10 proc. ze względu na gruczołowatą budowę tkanki piersi, można przeoczyć nowotwór. Dlatego te dwa badania powinny się uzupełniać. Czy "kieszonkowe" przenośne USG poprawi diagnostykę chorób? Przełomem było już urządzenie wielkości krzesła na kółkach, które można przetransportować do łóżka chorego w szpitalu. Tymczasem głowica, którą da się schować do kieszeni i ekran wielkości laptopa umożliwiają dotarcie do obłożnie chorego w jego domu, czy zbadanie go w miejscu wypadku lub katastrofy. A na życzenie pacjenta wykonanie USG podczas lekarskiej wizyty domowej np. ciężarnej. Na razie to urządzenie jest drogie, ale w przyszłości taki ultrasonograf będzie z pewnością jak stetoskop, zawsze w zasięgu lekarza. A może w przyszłości stanie się aplikacją na telefon komórkowy i gdy pacjent będzie go sobie przykładał w różne miejsca, na ekranie pojawi się diagnoza? Nie sądzę, bo medycyna jest sztuką i w jej przypadku dwa plus dwa nie zawsze daje cztery. Próbowano wykorzystywać sztuczną inteligencję do obsługi USG, ale to nie wyszło. Potrzebne są wiedza, doświadczenie i intuicja lekarza. Diagnoza jest sumą wielu danych, a tzw. "przeciętny" pacjent nie istnieje. Wykorzystuje się jednak USG do samokontroli chorych z przerwanym rdzeniem, którzy mogą dzięki temu urządzeniu sprawdzać sobie zaleganie moczu w pęcherzu i w razie konieczności go opróżniać. Czy USG może uratować życie? Z pewnością. Przede wszystkim w medycynie ratunkowej, kiedy mamy do czynienia z tzw. "złotą godziną". Jeśli w tym czasie pacjent nie otrzyma właściwej pomocy, umrze. Tymczasem USG w ciągu zaledwie dwóch minut powie nam, czy poszkodowany ma w jamie brzusznej, worku osierdziowym lub w płucach krew. To sytuacja zagrażająca życiu, a ta informacja determinuje dalsze postępowanie. W badaniach w przychodniu USG pozwala wykryć wiele nowotworów, które zdiagnozowane na wczesnym etapie można wyleczyć. Daje też szansę na zobrazowanie innych śmiertelnie niebezpiecznych schorzeń. Zdarzało mi się, że u pacjentek skarżących się na ból w okolicach pachwiny diagnozowałem zagrażającą życiu ciążę pozamaciczną, a u cierpiącego z powodu kolki wątroby śmiertelnie niebezpieczny pięciocentymetrowy tętniak aorty brzusznej. Ostatnio w ofercie wielu placówek opieki zdrowotnej pojawiły się badania USG 3D i 4D. Czy warto je robić? System 2D pokazuje obraz w jednej płaszczyźnie natomiast dzięki obrazowaniu 3D i 4D możemy obserwować narząd czy płód w różnych płaszczyznach i pod różnym kątem. Jest to bardzo dobra metoda do wykrycia np. rozszczepu podniebienia, rozszczepu kręgosłupa czy wady serca u płodu. Dzięki USG 3D i 4D w ciąży możliwe jest również mierzenie objętości narządów miąższowych płodu: nerek, śledziony, wątroby, mózgu, płuc. Przewaga 3D nad 2D uwidacznia się szczególnie w wadach struktur powierzchniowych, twarzoczaszki, kończyn i cewy nerwowej. Obraz 3 D jest statyczny, natomiast obrazowanie 4D polega na przestrzennym obrazowaniu w czasie rzeczywistym. Dzięki temu można zobaczyć wygląd twarzy dziecka, precyzyjnie ocenić budowę serca czy kończyn. Badanie USG 3D przydatne jest nie tylko w ciąży. W ultrasonografii ginekologicznej jest wykorzystywane w diagnozowaniu wad wrodzonych macicy. Lepiej obrazuje kształt jamy macicy niż ultrasonografia dwuwymiarowa. W zmianach jajnika pomaga w ocenie stopnia ich unaczynienia, gęstości siatki naczyń krwionośnych w guzie czy torbieli. Materiał prasowy / Materiał prasowy prof. dr hab. n. med. Wiesław Jakubowski - absolwent Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, specjalista medycyny nuklearnej. Kierownik Zakładu Diagnostyki Obrazowej II Wydziału Lekarskiego na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym, członek i założyciel Polskiego Towarzystwa Ultrasonograficznego oraz jego przewodniczący przez cztery czteroletnie kadencje, założyciel kwartalnika ULTRASONOGRAFIA organu naukowego Polskiego Towarzystwa Ultrasonograficznego. Założyciel Roztoczańskiej Szkoły Ultrasonografii w Zamościu. Specjalista w zakresie diagnostycznych zastosowań ultrasonografii. Jeden z twórców nauczania profesjonalnej ultrasonografii w Polsce. Autor i współautor 282 prac naukowych, 24 monografii książkowych, 286 wystąpień na zjazdach krajowych i zagranicznych, opiekun 17 specjalizacji z medycyny nuklearnej, 48 ukończonych przewodów doktorskich oraz opiekun 8 przewodów habilitacyjnych. usg badanie USG Badanie z użyciem technologii rezonansu magnetycznego z obsługą bezhelową. W jaki sposób ułatwia pracę lekarzy? Technologia rezonansu magnetycznego jest jednym z podstawowych metod obrazowania, który wykorzystywany jest w praktyce klinicznej w Polsce każdego dnia. Dzięki... Rezonans magnetyczny głowy - jak interpretować wyniki? Obrazowanie rezonansem magnetycznym (MR) jest jednym z najdokładniejszych badań diagnostycznych wykorzystywanych w diagnostyce chorób narządów wewnętrznych. W... Lek. Paweł Żmuda-Trzebiatowski Rezonans magnetyczny kończyn i stawów - kiedy wykonać i na czym polega to badanie? Złamania i pęknięcia kości oraz stłuczenia i skręcenia stawów nawet gdy wyleczone, zawsze pozostawiają ślad w miejscu urazu. Niestety ich ocena możliwa jest tylko... Aleksandra Miłosz Rezonans magnetyczny serca – diagnostyka wad i chorób serca [WYJAŚNIAMY] Rezonans magnetyczny to jedno z najdokładniejszych badań obrazowych wykorzystywanych w diagnostyce kardiologicznej. Zalecane jest, gdy wyniki podstawowych badań... Marlena Kostyńska Rezonans magnetyczny miednicy – jakie schorzenia wykrywa? Badanie okolic miednicy najczęściej związane jest z diagnostyką nowotworową narządów rodnych u kobiet lub gruczołu krokowego u mężczyzn. Wiele zmian... Marlena Kostyńska Rezonans magnetyczny klatki piersiowej – na czym polega i kiedy go wykonać? Rezonans magnetyczny klatki piersiowej to badanie wykonywane niezwykle rzadko. W medycynie istnieją inne badania, które dają znacznie lepszy obraz struktur, z... Aleksandra Miłosz Rezonans magnetyczny jamy brzusznej – wskazania, przeciwwskazania i przebieg badania Nowoczesne badanie obrazowe, jakim jest rezonans magnetyczny, wykorzystuje się w diagnostyce schorzeń narządów zlokalizowanych w jamie brzusznej. Najczęściej... Marlena Kostyńska Rezonans magnetyczny - kiedy wykonać? Jak się przygotować do badania? Rezonans magnetyczny to badanie obrazowe o szerokim zastosowaniu diagnostycznym. Pozwala na przeanalizowanie całego ciała lub wybranych jego partii pod kątem... Marlena Kostyńska Rezonans magnetyczny całego ciała. Kiedy wykonać i na czym polega? Rezonans magnetyczny to badanie obrazowe, które wykorzystuje się w ocenie stanu poszczególnych partii ciała, np. głowy, kręgosłupa, jamy brzusznej czy serca. W... Marlena Kostyńska Polscy pacjenci mają już dostęp do nowoczesnego rezonansu magnetycznego Wreszcie dostępny dla Polskich pacjentów - brakujące ogniwo w Polskiej diagnostyce obrazowej - możliwość wykonywania badań rezonansem magnetycznym w pozycji pionowej
Planowanie ciąży nie jest przeciwwskazaniem do wykonywania badań obrazowych. Badania i odpowiednia diagnostyka pomagają w odzyskaniu zdrowia i to ich nadrzędny cel. Planowanie ciąży, gdy kobieta ma niepokojące objawy, sugerujące chorobę i nie chce się diagnozować, jest oznaką braku odpowiedzialności. Aktualnie badania obrazowe są
Jednym z dwóch badań diagnostycznych, które zalicza się do obrazowych kontroli, jest rezonans magnetyczny. Drugie natomiast zwane jest tomografią komputerową. Dzięki zastosowaniu obydwu lekarze mają możliwość obserwacji ludzkiego ciała od środka oraz zarejestrować pewne zmiany chorobowe. Rezonans magnetyczny kwalifikuje się niewątpliwie do najnowocześniejszych oraz niebywale precyzyjnych i skrupulatnych badań. Przedstawia ono we wszystkich płaszczyznach przekroje narządów wewnętrznych człowieka. W języku angielskim nazwa tegoż badania brzmi: magnetic resonance imaging, co w skrócie przedstawia się także jako MRI. Charakterystyka rezonansu magnetycznego Badanie to wykorzystuje magnetyczne właściwości atomów, z których składa się wszystko, włącznie z ludzkim ciałem. Aby wykonać owe badanie, konieczne jest silne pole magnetyczne. komputer przekształcający dane na obrazy oraz fale radiowe. Podczas rezonansu magnetycznego używa się różnych rodzajów magnesów – różnią się one od siebie natężeniem wytwarzanego pola. Co jest oczywiste – im większa moc danego magnesu, tym lepsze, efektywniejsze osiąga się wyniki. Przeprowadzenie badań takich jak: spektroskopia, ultraszybkie badanie naczyniowe bądź badanie czynnościowe umożliwiają wyłącznie przyrządy o niezwykle silnych polach magnetycznych. System rezonansu magnetycznego musi być odizolowany od jakichkolwiek zewnętrznych fal elektromagnetycznych, ażeby możliwe było otrzymanie odpowiedniego odbioru sygnału z ciała pacjenta. Z tego też powodu aparat umiejscawia się w klatce Faradaya. Jeśli chodzi o typy aparatów, które stosuje się do przeprowadzania rezonansu magnetycznego, to wyróżnia się: aparaty otwarte, pozwalające na dostęp do człowieka z trzech stron i oczywiście aparaty zamknięte, gdzie osobę, na której wykonuje się badanie, umieszcza się w tunelu magnesu. Jak przygotować się do badania? Zwykle do każdego badania ludzie muszą się przygotować, choćby mentalnie. Nastawić na procesy, zabiegi jakim będą poddawani. W przypadku rezonansu magnetycznego nie wymaga się jednak żadnego specjalnego przysposobienia bądź preorientacji. Jednakże w wypadku dzieci należy uważa się, iż powinny być one badanie jak najwcześniej. Co więcej, jeśli chodzi o pociechy do drugiego roku życia, wówczas powinny być one pozostawione na czczo sześć godzin przed wykonaniem badania (jeśli są karmione pokarmami stałymi) albo cztery godziny przed nim (w przypadku, kiedy karmi się je mlekiem matki). W przypadku rezonansu magnetycznego w sedacji należy jednak pozostać na czczo oraz bez przyjmowania płynów co najmniej sześć godzin przed badaniem. Aby odpowiednio nawodnić organizm, na wypadek badania z użyciem środka kontrastowego, zaleca się wypić około jednego litra płynów. Warto zaznaczyć, iż do owego badania trzeba przystąpić w luźnej odzieży, bez elementów metalowych – guzików, kluczy, zegarka i tym podobnych, gdyż mogą one ulec rozmagnesowaniu. Często pacjenci proszeni są o zdjęcie biżuterii, okularów, aparatu słuchowego zewnętrznego – o ile znajdują się one w pobliżu zakresu przeprowadzanego badania. Pacjenci, którzy mają przejść badanie głowy lub oczodołów powinni zrezygnować z zastosowania makijażu oraz lakieru do włosów, gdyż wszelakie kosmetyki zawierają drobinki metali, poprzez co mogą one zmienić wyniki badania, zafałszować je. Przed rezonansem magnetycznym należy zażyć swoje leki – nie wpływają one na badanie. Niekiedy konieczne jest podanie środków kontrastowych, które są podawane na zlecenie lekarza radiologa nadzorującego badanie. Oczywiście pacjent ma prawo niewyrażenia zgody na podanie środków kontrastowych. Aczkolwiek wówczas wartość diagnostyczna jest znacząco ograniczona. W przypadkach, gdy przeprowadza się rezonans miednicy lub jamy brzusznej pacjenci mogą być poproszeni o wypicie wody. Czasami także podaje się ją doodbytniczo. Jeśli kobieta karmiąca piersią została poddana rezonansowi magnetycznemu, w trakcie którego podano jej środki kontrastowe, wtedy odradza się karmienie dziecka piersią przez najbliższe dwadzieścia cztery godziny, natomiast ściągnięty w tymże czasie pokarm należy wylać. Osoby, które posiadają wszczepione sztuczne zastawki serca, protezy ortopedyczne, klipsy naczyniowe są zobowiązani do dostarczenia pełnej dokumentacji medycznej wraz z opisem rodzaju zastosowanego implantu – przede wszystkim chodzi o materiał, z którego został on wykonany. Trzeba również powiadomić o takowych rzeczach personel danej pracowni. Kto nie powinien poddawać się rezonansowi magnetycznemu? W niektórych wypadkach występują przeciwwskazania odnośnie wykonania rezonansu magnetycznego. Należą do nich między innymi: klaustrofobia, czyli lęk przed przebywaniem w niewielkich oraz zamkniętych pomieszczeniach, występowanie metalowych ciał obcych w tkankach pacjenta, na przykład odłamki w okolicy narządów miąższowych, gałek ocznych, występowanie wszczepionych urządzeń elektrycznych – defibrylator-kardiowerter, neurostymulator, pierwszy trymestr ciąży. Różnice między rezonansem magnetycznym a tomografią komputerową Za najbardziej powszechne i najważniejsze różnice uchodzi bez wątpienia większa dostępność oraz niższe ceny tomografii komputerowej, aniżeli rezonansu. Jednakże właśnie rezonans magnetyczny uchodzi za badanie dokładniejsze oraz bezpieczniejsze. Co więcej, w tomografii wykorzystuje się promienie rentgena, natomiast rezonans magnetyczny – jak sama nazwa wskazuje – działa dzięki wykorzystaniu siły pola magnetycznego, które wytwarza fale radiowe. Tomografią komputerową wykonuje się wiele zdjęć przy pomocy promieni rentgenowskich – głowica krąży wokół ciała, co umożliwia otrzymanie zdjęć w różnych płaszczyznach oraz warstwach. Sfotografowane części ciała lub narządy można obejrzeć w technice 2D oraz 3D. Wadą tejże metody jest niewątpliwie wykorzystanie szkodliwych dla człowieka promieni rentgena. Czasami badanemu podaje się środek cieniujący, który zmienia stopień pochłaniania promieni rentgenowskich w danych częściach ciała, także lepiej je uwidacznia. Ceny wykonania rezonansu magnetycznego Ceny wykonania rezonansu magnetycznego różnią się od siebie w zależności od narządów lub części ciała, które poddaje się badaniu. Najtańsze badania zaczynają się od około stu dziesięciu złotych, najdroższe natomiast kosztować mogą nawet tysiąc dwieście złotych.
Oto główne rodzaje badań obrazowych: ultrasonografia, tomografia komputerowa, badanie rentgenowskie, rezonans magnetyczny, scyntygrafia (medycyna nuklearna). Aby badania obrazowe były jak najbardziej skuteczne, często konieczne jest do nich specjalne przygotowanie, o którym powinien poinformować lekarz kierujący.
Strona Główna Pytania I Odpowiedzi Kiedy Rezonans Kiedy Tomograf 4 odpowiedzi Witam zgada sie pan z tym ?Tomografię Komputerową stosuje się w : - Badaniach ośrodkowego układu nerwowego (mózgu i rdzenia kręgowego) i innych struktur położonych wewnątrzczaszkowo (np. opon mózgowych). - Ocenie kości kręgosłupa i ich stosunku do rdzenia kręgowego (przemieszczeni odłamków kostnych i ich ucisk na inne struktury, np. na rdzeń kręgowy), ocenie krążków międzykręgowych (dyskopatie)- głównie w zakresie części krzyżowo-lędźwiowej kręgosłupa. Metodę Rezonansu Magnetycznego stosuje się głównie w: - Ocenie struktur wewnątrzczaszkowych ( przysadka, most, rdzeń przedłużony, oczodół). - Ocenie układu nerwowego (w chorobach demielinizacyjnych -np. stwardnieniu rozsianym, chorobach otępiennych -np. chorobie Alzheimera; w zaburzeniach neurologicznych z niewyjaśnionych przyczyn). - Podejrzeniu guzów mózgu i rdzenia kręgowego. - Diagnostyce wczesnych przerzutów nowotworowych, jeszcze przed wystąpieniem objawów klinicznych - Przepuklinach jądrowych (dyskopatie), szczególnie w obrębie kręgosłupa szyjnego i piersiowego. - Diagnostyce tkanek miękkich (nowotwory, urazy). Dziękuję za odpowiedż. I tak i nie. Każdy przypadek jest inny i należy go rozważać pod wieloma względami - badanie TK niesie ze sobą szkodliwe promieniowanie. Badanie MR jest przeciwskazane w kilku przypadkach, ciezko dostepne i drozsze. Zazwyczaj MR jest dokladniejsze - ale nie zawsze jest potrzebne do postawienia rozpoznania/podjecia decyzji klinicznej. Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu. Pokaż specjalistów Jak to działa? Witam. Pytanie jak z testu na specjalizację :) . Generalnie tak. Można te metody wykorzystać w tym celu Pozdrawiam. Witam serdecznie, Zgadzam się z Pana opisem zastosowania klinicznego obu badań. Oczywiście są jeszcze inne wskazania do ich wykonania, choćby w przypadku badania TK stosuję się w diagnostyce klatki piersiowej i śródpiersia (np. nowotwory płuc, nacieki nowotworowe na inne struktury, stany zapalne, urazy różnego rodzaju), zaś w badaniu MRI w diagnostyce stawów, i to zarówno tych dużych, jak stawy biodrowe, kolanowe, jak i małych stawów rąk i stóp (obecność płynu w jamie stawowej, ocena więzadeł, ścięgien, łąkotek w stawach kolanowych; zmiany martwicze, zwyrodnieniowe, przeciążeniowe). O konieczności i rodzaju badania obrazowego decyduję lekarz prowadzący. Dlatego powinien Pan/Pani zastosować się do zaleceń swojego lekarza. Jeśli ma Pan wątpliwości to sugeruje skonsultować się z lekarzem prowadzącym lub radiologiem i porozmawiania na ten temat. Pozdrawiam. Twoje pytanie zostanie opublikowane anonimowo. Pamiętaj, by zadać jedno konkretne pytanie, opisując problem zwięźle. Pytanie trafi do specjalistów korzystających z serwisu, nie do konkretnego lekarza. Pamiętaj, że zadanie pytania nie zastąpi konsultacji z lekarzem czy specjalistą. Miejsce to nie służy do uzyskania diagnozy czy potwierdzenia tej już wystawionej przez lekarza. W tym celu umów się na wizytę do lekarza. Z troski o Wasze zdrowie nie publikujemy informacji o dawkowaniu leków. Ta wartość jest zbyt krótka. Powinna mieć __LIMIT__ lub więcej znaków. Specjalizacja Wybierz specjalizację lekarza, do którego chcesz skierować pytanie Twój e-mail Użyjemy go tylko do powiadomienia Cię o odpowiedzi lekarza. Nie będzie widoczny publicznie. Wyrażam zgodę na przetwarzanie danych osobowych dotyczących stanu zdrowia w celu zadania pytania Profesjonaliście. Dowiedz się więcej. Dlaczego potrzebujemy Twojej zgody? Twoja zgoda jest nam potrzebna, aby zgodnie z prawem przekazać wybranemu przez Ciebie Profesjonaliście informacje o zadanym przez Ciebie pytaniu. Informujemy Cię, że zgoda może zostać w każdej wycofana, jednak nie wpływa to na ważność przetwarzania przez nas Twoich danych osobowych podjętych w momencie, kiedy zgoda była informacje o moim pytaniu trafią do Profesjonalisty? Tak. Udostępnimy wybranemu przez Ciebie Profesjonaliście informacje o Tobie i zadanym przez Ciebie pytaniu. Dzięki temu Profesjonalista może się do niego mam prawa w związku z wyrażeniem zgody? Możesz w każdej chwili cofnąć zgodę na przetwarzanie danych osobowych. Masz również prawo zaktualizować swoje dane, wnosić o bycie zapomnianym oraz masz prawo do ograniczenia przetwarzania i przenoszenia danych. Masz również prawo wnieść skargę do organu nadzorczego, jeżeli uważasz, że sposób postępowania z Twoimi danymi osobowymi narusza przepisy jest administratorem moich danych osobowych? Administratorem danych osobowych jest ZnanyLekarz sp. z z siedzibą w Warszawie przy ul. Kolejowej 5/7. Po przekazaniu przez nas Twoich danych osobowych wybranemu Profesjonaliście, również on staje się administratorem Twoich danych osobowych. Aby dowiedzieć się więcej o danych osobowych kliknij tutaj Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.
Zostanie on odizolowany od promieniowania, dzięki czemu skutki uboczne zostaną zminimalizowane. Częste wykonywanie badania – promienie X, pomimo stosowania środków ochronnych, są szkodliwe dla organizmu, dlatego należy ograniczyć poddawanie się temu badaniu do maksymalnie 2 razy w roku. Jeśli niedawno mieliśmy robione badanie RTG
Postęp naukowy nie omija medycyny. Dzięki staraniom fizyków i informatyków dysponujemy dwoma metodami obrazowania, których wynik to częstokroć ratunek dla życia. Tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny, to dwie metody uwidaczniania struktur anatomicznych i ewentualnych patologii. Co prawda laik może rzec, że to dwa takie same badania: dają nam obraz jakiejś partii ciała. Jednak różnią się od siebie, pod względem kilku aspektów. Między innymi mechanizmem działania, wskazaniami do wykonania, a także szczegółowością obrazu i ceną. Tomografia komputerowa Inaczej: TK, CT. Jest to badanie wykorzystujące właściwości promieniowania rentgenowskiego. Chorego układa się na specjalnym ruchomym stole, który jest sterowany za pomocą aparatury. Pacjent „wjeżdża” na stole, w pozycji leżącej, do „tunelu” w którym jest prześwietlany. Promień Rtg przechodząc przez ciało ulega osłabieniu, w zależności od rodzaju tkanki organizmu. Lampa wysyłająca promienie, krąży dookoła pacjenta, umożliwiając w ten sposób zobrazowanie danej części ciała. Ponadto podczas badania TK, jest możliwość podania dożylnego kontrastu – środka cieniującego – pochłaniającego promienie rentgenowskie, co uwidacznia np. niedrożności i przecieki w organizmie. Środki cieniujące mają też formę doodbytniczą (papka barytowa) lub doustną. Pacjent powinien leżeć nieruchomo na stole i stosować się do poleceń technika wykonującego badanie. Jego głos jest słyszalny przez intercom. Niekiedy podczas badania zapalają się lampki, a chory zauważając to, powinien wstrzymać oddech. Zazwyczaj jest też o to proszony przez technika. Taka czynność pozwala na otrzymanie „ostrzejszego” obrazu. Badanie trwa różnie długo. Jednak na ogół nie przekracza godziny. Czasem trwa kilkanaście minut. Przed badaniem koniecznie trzeba poinformować personel o uczuleniach, ciąży, skłonnościach do krwawień i klaustrofobii. Podczas badania należy też informować o swoim złym samopoczuciu (duszności, uczucie gorąca, nudności). Po badaniu można normalnie iść do domu i jeść. Wyjątek stanowią TK w których użyto środka cieniującego i znieczulenie ogólne. Wtedy lekarz udzieli nam stosownych wskazówek, co do dalszego postępowania. Trzeba pamiętać, że wszelkie objawy po podaniu kontrastu, nawet gdy pojawią się w domu, należy zgłosić lekarzowi (wysypka, duszność, zawroty głowy, nudności i wymioty, ogólne osłabienie). Tomografia komputerowa jest badaniem wykorzystującym duże dawki promieniowania Rtg, zatem jej częste i bezzasadne powtarzanie jest niezdrowe. Dzięki temu badaniu ocenia się określoną strukturę anatomiczną. Można też pod jej kontrolą, dokonać innych procedur diagnostyczno-terapeutycznych, jak np. punkcja narządu. Wskazaniem do wykonania tomografii są wszelkie stany zagrożenia zdrowia i życia, obejmujące głowę. Należą do nich podejrzenie krwawienia śródczaszkowego, udaru, ropnia mózgu, urazy głowy i rdzenia kręgowego. Oprócz tego TK, można wykonać w przypadku podejrzenia jakichkolwiek nowotworów, chorób układu nerwowego, laryngologicznych, serca, układu pokarmowego, moczowo-płciowego. Do badania zgłaszamy się na czczo, czyli około 6-8 godzin bez jedzenia i picia. W diagnostyce patologii układu pokarmowego, trzeba wypić specjalny środek cieniujący oraz ewentualnie przyjąć lek spowalniający pracę jelit. U pobudzonych pacjentów oraz u dzieci może zajść potrzeba zastosowania znieczulenia ogólnego na czas badania. Wynik otrzymujemy w formie opisu z załączonymi zdjęciami. Rezonans magnetyczny Znany też jako MR, MRI. Polega na umieszczeniu chorego w aparacie wytwarzającym wysokoenergetyczne, stałe pole magnetyczne i fale radiowe. Jest to badanie nieinwazyjne i nieszkodliwe, w przeciwieństwie do tomografii komputerowej, która wykorzystuje promienie Rtg. Jednak dopiero po wykonaniu tomografu i otrzymaniu jego niejasnego wyniku, wykonuje się MRI. Rezonans magnetyczny jest wskazany w chorobach neurologicznych – SM, choroba Alzcheimera, patologie mózgu i rdzenia kręgowego, a także w chorobach innych narządów, o charakterze guzów i nowotworów oraz w przypadku urazu. Obraz rezonansowy powstaje w oparciu o liczbę atomów wodoru w danej tkance. Komputer odstawia całą robotę: dokonuje specjalnych obliczeń, pokazuje obraz danej partii ciała w wybranej płaszczyźnie, a nawet trójwymiarowo. Jest to bardziej szczegółowe badanie, dające znać już o niewielkich patologiach. Istnieje też opcja wykonania angiografii bez środka kontrastowego. Badanie wygląda podobnie do TK. Nasze przygotowanie do MRI, jest takie samo, jak do tomografii. Ponadto należy usunąć z kieszeni i ubrań wszelkie metalowe przedmioty – guziki, okulary, klucze. Z ciała wyjmujemy biżuterię, zmywamy makijaż i antyperspirant. Na czas badania odkładamy karty płatnicze, kredytowe i telefony komórkowe, w miejsce do którego nie dociera pole magnetyczne, ponieważ przedmioty te mogą ulec namagnesowaniu. Przed badaniem trzeba poinformować lekarza o tym, że mamy wszczepiony rozrusznik, założone zespolenia metalowe w kościach, endoprotezy, metalowe klipsy na tętniakach, aparat ortodontyczny, metalowe protezy zębowe; ponieważ pole magnetyczne spowoduje ich „wyrwanie”. Oprócz tego mówimy lekarzowi o naszych alergiach, lęku przed zamkniętym pomieszczeniem i skazach krwotocznych. Przedstawiamy wyniki wcześniejszych badań, w tym też TK. Rezonans trwa od kilkunastu minut, do kilku godzin. Może być wykonywany u ciężarnych i może być powtarzany, bez ponoszenia konsekwencji zdrowotnych. Wynik MRI jest przekazywany w podobnej formie do TK. Jedyny minus tego badania to cena : jest ono dużo droższe od tomografii komputerowej i innych badań radiologicznych. Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
Rezonans magnetyczny jamy brzusznej. Za pomocą rezonansu magnetycznego można ocenić: wątrobę, trzustkę, śledzionę i nerki. Szczególną rolę odgrywa obrazowanie rezonansem magnetycznym w diagnostyce schorzeń wątroby. Czułość rezonansu magnetycznego w wykrywaniu zmian ogniskowych nie ustępuje obecnie tomografii komputerowej, a
Tomografia komputerowa to badanie radiologiczne umożliwiające diagnostykę niemalże wszystkich schorzeń. W rezonansie magnetycznym wykorzystuje się oddziaływanie fal radiowych na organizm umieszczony w polu magnetycznym. Sprawdź pozostałe różnice i wskazania do zastosowania obydwu metod. Spis treści: Tomografia komputerowa Jak wygląda badanie tomografem komputerowym? Wskazania do stosowania tomografii komputerowej rozwiń Tomografia komputerowa Tomografia komputerowa jest jednym z badań diagnostycznych, w którym wykorzystuje się promieniowanie rentgenowskie. Oznaczane jest skrótami TK lub CT. Jak wygląda badanie tomografem komputerowym? Tomograf komputerowy składa się ze stołu, ganty (obręczy), w której znajduje się lampa rentgenowska oraz z konsoli do programowania badania. Pacjent umieszczany jest na stole. Wokół niego obraca się obręcz, która wykonuje zdjęcia badanej części ciała pod różnym kątem. Tomograf komputerowy podczas skanowania wysyła promieniowanie rentgenowskie. Po przejściu przez ciało pacjenta jest zbierane przez detektor i daje obraz będący odwzorowaniem poszczególnych warstw ciała. Przystępując do badania należy być na czczo. Pokarmów nie można przyjmować na 4 – 6 godzin przed wykonywaną tomografią. Wskazania do stosowania tomografii komputerowej Badanie za pomocą tomografu pozwala na otrzymanie przekrojów ciała we wszystkich płaszczyznach anatomicznych. Służy zarówno diagnostyce, jak i monitorowaniu zmian patologicznych. Badanie tomografem komputerowym może służyć w diagnostyce: chorób nowotworowych i guzów stanów zapalnych wad rozwojowych stanu po urazie podejrzenia obecności ciała obcego podejrzenia krwotoku chorób przewlekłych chorób wzroku powiększonych węzłów chłonnych wad kręgosłupa kamicy nerek i dróg moczowych kamicy pęcherzyka żółciowego dolegliwości bólowych brzucha wad układu kostnego chorób zwyrodnieniowych stawów przewlekłych chorób kości choroby wieńcowej miażdżycy tętnic chorób jelita grubego: guzy, nowotwory, zwężenia, ostra faza wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, choroby Leśniowskiego – Crohna Może obejmować: układ nerwowy, twarzoczaszkę, szyję, zatoki przynosowe, klatkę piersiową i śródpiersie, kręgosłup, jamę brzuszna i miednicę, kończyny, serce, naczynia krwionośne, jelito grube, szczękę i żuchwę (w implantologii, endodoncji, ortodoncji, chirurgii szczękowej). Przeciwwskazania do tomografii komputerowej Tomografia komputerowa przeciwwskazana jest u osób, u których występuje uczulenie na czynnik jonizujący wykorzystywany w badaniu. Nie jest zalecana również u kobiet w ciąży. Kontrast w tomografii komputerowej Kontrast Podanie kontrastu przeciwwskazane jest u: dzieci do 2 roku życia, osób po 60 roku życia, pacjentów z powikłaniami po poprzednim podaniu środka kontrastowego, z ostrą i przewlekłą niewydolnością krążenia i układu oddechowego, niewydolnością nerek i wątroby, jaskrą, astmą, alergią, cukrzycą typu 1 oraz ciężkim nadciśnieniem tętniczym. Reakcje niepożądane po podaniu kontrastu Na podwyższone ryzyko wystąpienia reakcji niepożądanych po dożylnej aplikacji kontrastu narażone są osoby: z alergią na leki, pokarmy oraz pyłki, z astmą, przewlekłą obturacyjną chorobą płuc, alergią na jodowe środki kontrastowe, z zaburzeniami czynności serca, układu krążenia, nerek, cukrzycą, z chorobami neurologicznymi, zaburzeniami krążenia mózgowego, po udarze, z nadczynnością tarczycy, wolem, z rakiem szpiku kostnego, z chorobami autoagresji, nadciśnieniem tętniczym wywołanym guzem chromochłonnym nadnerczy oraz kobiety karmiące piersią. Rezonans magnetyczny, oznaczany skrótem MR, jest badaniem diagnostycznym umożliwiającym uzyskanie bardzo szczegółowego obrazu wszystkich struktur organizmu człowieka: kości, mózgu, serca, tkanek miękkich i kanału szkieletowego. Nie naraża ciebie na działanie promieniowania rentgenowskiego. Badanie jest bezbolesne i nieszkodliwe dla twojego organizmu. Jak wygląda badanie rezonansem magnetycznym? W badaniu tym na organizm człowieka umieszczony w silnym polu magnetycznym oddziałują fale radiowe. W efekcie tkanki ciała wytwarzają sygnał, który najpierw zbierany jest przez detektory, a następnie przekształcany komputerowo w obraz tkanek i narządów. Do wykonania badania pacjent kładziony jest na ruchomej leżance, która następnie umieszczana jest w aparacie do wykonania rezonansu magnetycznego. Ma on postać tunelu otwartego na obu końcach. W trakcie badania skaner wydaje różnego rodzaju dźwięki. Mogą one tworzyć dyskomfort dla osoby badanej. Pacjent przez cały czas trwania badania ma kontakt z technikiem lub radiologiem wykonującym badanie. Do pomieszczenia, w którym wykonywane jest badanie rezonansem megnetycznym nie można wnosić: zegarków, kluczy, kart magnetycznych, spinek do włosów, kolczyków, telefonów, klipsów oraz innych metalowych przedmiotów. Ich obecność może narazić pacjenta lub obsługę na niebezpieczeństwo, a także spowodować uszkodzenie aparatu i wniesionych przedmiotów. Kontrast w rezonansie magnetycznym Niektóre badania wykonywane rezonansem magnetycznym wymagają podania dożylnie środków kontrastowych. Ich skład oparty jest na gadolinie. Jest to pierwiastek ziem rzadkich. Środki te są bardziej bezpieczne i mniej toksyczne od kontrastu podawanego w tomografii komputerowej. Mogą być stosowane u dzieci, osób w wieku podeszłym i obciążonych chorobami. Wskazania do rezonansu magnetycznego Badanie rezonansem magnetycznym może służyć w diagnostyce chorób: kręgosłupa: bóle w odcinku szyjnym, piersiowym lub lędźwiowo – krzyżowym, wykrycie oraz ocena przepuklin krążków międzykręgowych, ocena mięśni przykręgosłupowych, rozpoznanie zmian nowotworowych, stanów zapalanych, wad wrodzonych i zwyrodnieniowych głowy: bóle, zawroty głowy, zaburzenia widzenia, obrazowanie mózgowia, rozpoznanie zmian nowotworowych, zapalnych i udarów mózgu kończyn i stawów: ocena stawów kolanowych, ramiennych, łokciowych, biodrowych, stopy i ręki, ocena chrząstek stawowych i części kostnych, zmian zapalnych, zwyrodnieniowych i nowotworowych jamy brzusznej: ocena wątroby, śledziony, nerek, nadnerczy, trzustki, dróg żółciowych, naczyń krwionośnych miednicy małej: macicy, szyjki macicy, jajników, gruczołu krokowego, odbytnicy serca: ocena morfologii mięśnia sercowego, wad wrodzonych i nabytych, diagnostyka procesów zapalnych, zmian miażdżycowych i niedokrwiennych, kardiomiopatii Przeciwwskazania do zastosowania rezonansu magnetycznego Rezonans magnetyczny nie może zostać wykonany u osób, które mają wszczepione urządzenie elektryczne lub elektroniczne: rozrusznik serca, pompę insulinową, aparat słuchowy, neurostymulator, klipsy metalowe wewnątrzczaszkowe, ciało metaliczne w oku. Badanie przeciwwskazane jest również w I trymestrze ciąży. Badanie z kontrastem nie jest wskazane u osób z niewydolnością nerek.
2UNmy. 3zhv3ra4hf.pages.dev/563zhv3ra4hf.pages.dev/33zhv3ra4hf.pages.dev/23zhv3ra4hf.pages.dev/593zhv3ra4hf.pages.dev/53zhv3ra4hf.pages.dev/123zhv3ra4hf.pages.dev/903zhv3ra4hf.pages.dev/81
co jest dokładniejsze rezonans czy tomograf
